اثر روانشناختی ریزش مو
دانشمندان علوم رفتاري معتقدند كه خصوصيات فيزيكي هر فرد مثل صورت، شكل بدن، اندازه، مو و ساير موارد فيزيك بدن مي تواند نگرش اجتماعي فرد را ايجاد كند كه روي موقعيتهاي اجتماعي، اقتصادي و شغل فرد تاثير دارد. به نظر دكتر TF cash مو يكي از معدود قسمتهاي بدن است كه مي تواند كنترل دقيق روي بروز ويژگيهاي فرد داشته باشد. ريزش موي سر ظاهر جا افتاده اي به يك مرد جوان مي دهد در حالي كه يك سر پر از مو ظاهر كاملا جواني ايجاد مي كند و ريزش اندروژنيك يك تجربه ناخوشايند و پر استرس براي بيشتر آقايان است. موها عملكرد قاب صورت را دارند و خصوصا موها ظاهر جوانتري به صورت مي دهند بطوريكه صورت را كوتاهتر نشان مي دهند و توجه بيننده به مركز صورت جلب مي شود. کاشت مو در يك فرد طاس توجه را به سمت مركز صورت منحرف مي كند و موهاي ترميم شده به نظر نمي آيند. ايجاد يك قالب ثابت براي صورت باعث ايجاد يك تصوير ثابت راحت و صميمي مي شود و اين ظاهر ثابت علت اصلي رضايت بيشتر فردي است كه کاشت مو انجام داده است. ولي اين دليل نمي شود كه کاشت مو در هر فردي با ریزش موی اندروژنيك توصيه شود و بيشتر براي افرادي توصيه مي شود كه از ظاهر كنوني بيشتر ناراحتند و نگران ريزش بيشتر مو در آينده هستند. تستهاي روانشناسي معمولا نياز نيست ولي خانمها و آقاياني كه براي ریزش موی اندروژنيك مشاوره مي شوند از نظر روحي رواني فشار بيشتري را تحمل مي كنند. جراحي مي تواند باعث ايجاد احساس بهتري نسبت به خود شود و ميزان زيادي از رضايتمندي در افرادي كه کاشت مو انجام داده اند ديده شده است.
ریزش مو
سن شروع و میزان سرعت ریزش و طرح و شكل ریزش مو در هر فرد و زن و مرد فرق میكند، عواملی مثل بیماریهای شدید، سوء تغذیه یا كمبود ویتامینها و املاح معدنی و بعضی اختلالات هورمونی میتواند در شروع یا تسریع در روند ریزش مو اثرگذار باشند. عوامل دیگری مثل رنگ مو، نوع آب، شستشوی روزانه و شامپو كردن روزانه، سشوار كردن نقشی در شروع ریزش مو نوع مردانه ندارد، گذاشتن كلاه، مقنعه نمیتواند از علل ریزش مو محسوب شود. شایعترین علت ریزش مو ارثی است. ارث، شایعترین علت ریزش مو در زنها و مردها میباشد. انسانها، ژن ریزش مو را ممكن است از یكی از والدین یا اجداد خود به ارث ببرد. وجود ژن ریزش مو به تنهائی اثرات خود را نمیتوان بروز دهد، مگر اینکه هورمون تستونسترون یا هورمون موسوم به هورمون مردانه افزایش یابد و معمولاً این افزایش هورمون در حوالی سن بلوغ و بعد از آن ظاهر میشود، و به مرور موهای ضخیم و پررنگ, کمرنگتر، نازكتر و كمرشدتر میشوند و رفته رفته به موهای كركی كم رشد و كمرنگ تبدیل میشود.در حال حاضر راهحل قطعی برای درمان این نوع ریزش موی ارثی وجود ندارد ولیكن میتوان بهوسیله دارو از آن جلوگیری كرد و یا آن را به تعویق انداخت.
سیكل طبیعی رشد مو
برای درك علت ریزش مو لازم است كه سیكل طبیعی رشد مو را بدانیم. فولیكول مو برای تولید و بیرون فرستادن مو تكامل یافته است. مو از پروتئین هایی به نام كراتین ساخته شده است.رشد موی انسان سه مرحله دارد:
آناژن: مرحله رشد
كاتاژن: مرحله پسرفت
تلوژن: مرحله استراحت
به دنبال دوره های رشد (آناژن) كه به طور متوسط سه ساله است یك دوره كوتاه 4-2 هفته ای داریم كه طی آن مو كاملاً پسرفت می کند (كاتاژن) سپس مرحله استراحت (تلوژن) شروع شده و 4-3 ماه طول می كشد. ریزش مو تنها هنگامی اتفاق می افتد كه سیكل رشد بعدی شروع شده و یك موی دیگر رشد می كند. به طور متوسط روزانه 100-50 موی در مرحله تلوژن می ریزند. این ریزش مو , طبیعی است و همان ریزشی است كه در دوش گرفتن و برس زدن مو می بینیم. موهای ریخته شده دوباره جایگزین میشود. عوامل مختلفی می توانند روی سیكل رویش مو اثر گذاشته و باعث ریزش موی دائمی یا موقت شوند مثل: سابقه تب بالا، بیماری های تیروئید، كم خونی، رژیم های غذایی خاص، زایمان و شیردهی، مصرف بعضی داروها، بیماریهای التهابی یا عفونی پوست سر، مواد شیمیایی، شیمی درمانی، استرس و غیره. شایعترین علت ریزش موی سر، ریزش موی سر مردانه با زمینه ژنتیك می باشد.هورمونهای مردانه( آندروژن ها) مهمترین فاكتورهای كنترل رشد موی سر انسان هستند. رشد سبیل، موهای زیربغل و ناحیه کشاله ران به آندروژن ها وابسته است این امر باعث رشد ضخیم انها می شود. موی سر بعد از بلوغ به هورمونهای مردانه( آندروژن ها )واکنش منفی نشان داده و به مرور سبب کاهش تعداد و ریزش انها می شود.
آندروژنها
در موقع بلوغ پسرها سطوح بالاي تستسترون را تجربه مي كنند. تستسترون به DHT متابوليزه مي شود كه اينكار توسط آنزيم 5-آلفا ردوكتاز انجام مي شود. تفاوت منطقه اي در متابوليسم اندروژن در مناطق طاسي و غير طاس وجود دارد و فعاليت 5-آلفا ردوكتاز در مناطق طاس بيشتر است. التهاب ممكنست در بعضي افراد نقش داشته باشد كه اين كار را تحريك سيتوكينها و فاكتورهاي رشد انجام مي دهد كه باعث تاخير در رشد موها مي شود.
ریزش موی آندروژنتیک (وابسته به هورمون مردانه)
ریزش موی اندروژنيك مولتي فاكتوريال است و يك فرم پلي ژنيك دارد و مي تواند حاصل تداخل چندين ژن و عوامل محيطي باشد. مينياتوري شدن موهاي آناژن ترمينال و تبديل آنها به موهاي كركي كوچك مهمترين علامت ریزش موی اندروژنيك مي باشد. موها بصورت پيشرونده اي كوچكتر مي شوند و دوره رشد اين موها كوتاهتر مي شود كه باعث ايجاد موهاي كوچك ظريف و هيپوپيگمانته مي شود كه به آنها موهاي كركي (vellus)گفته مي شود. موهاي كركي ممكنست قبل از ريختن دائمي به مقدار زيادي ظاهر شوند. بيشتر افراد متوجه مي شوند كه پيشرفت ریزش موی باعث ايجاد يك شكل نعل اسبي موها اطراف اسكالپ مي شود. موهاي ناحيه پاریتال و اكسي پيتال ممكنست نازك شوند ولي وقتي كه اين حالت تحت تاثير يك نوع پروسه با واسطه اندروژن باشد غير واضح است (كه بصورت تيپيك در مناطقي كه معمولا تحت تاثير طاسي الگوي مردانه قرار مي گيرند، ديده مي شود).
درمردها این ریزش مو، بعد از بلوغ, هر زمانی كه میزان آندروژن های خون بالا رود، شروع می شود. به عبارت دیگر برای ریزش موی مردانه دو عامل یعنی وجود هورمونهای مردانه و عامل ارث که در ان شخص باید وجود داشته باشد.اولین تغییر ، عقب رفتن خط رویش مو در شقیقه ها می باشد. این حالت در 96% مردان سفیدپوست، چه آنهایی كه ریزش موی سر در آینده پیدا می كنند و چه آنهایی كه پیدا نمی كنند، دیده می شود. سپس این ریزش به نواحی عقب تر پیشروی و به قله سر ختم می شود. موهای پشت و بغل سر چون عموماً فاقد گیرنده های هورمون مردانه می باشند، معمولاً نریخته و تا آخر عمر باقی می مانند. با اینكه تراكم مو با افزایش سن كاهش پیدا می كند،لیکن نمی توان در یك مرد جوان كه ریزش موی آندروژنتیك دارد، میزان و نهایت ریزش را پیش بینی كرد. معمولاً در كسانی كه در دهه دوم زندگی ریزش موی آنها شروع می شود، طاسی و یا کم پشت شدن مو شدیدتر است. در بعضی مقالات گزارش شده كه مردان در 20 سالگی 20%، در 30 سالگی 30 % و در 40 سالگی 40% احتمال ریزش موی آندروژنتیك را دارند. میزان آندروژن ها برای بروز ریزش مو, لازم نیست, بیشتر از حد طبیعی باشد. اگر ژن ریزش مو موجود و آندروژن ها در حد طبیعی باشند، ریزش موی آندروژنتیك بروز می كند. روی سلول های ریشه مو، گیرنده های آندروژنی وجود دارند و بیشترین تمایل را برای جذب به ترتیب برای دهیدروتستوسترون، تستوسترون، استروژن و پروژسترون دارند. دهیدروتستوسترون پس از اتصال به گیرنده، وارد سلول شده و روی هسته سلول تأثیر گذاشته و از تولید پروتئین توسط DNA جلوگیری می كند. در نهایت رشد فولیكول رفته رفته متوقف می شود. به این طریق، تعداد موهای موجود در مرحله رشد (آناژن) و زمان مرحله رشد كاهش پیدا كرده و منجر به کاهش رشد موها و تغییر رنگ موها می شود. در این جریان موهای بیشتری به مرحله استراحت (تلوژن) میروند و این موهای ضعیف شده در برابر آسیب های روزانه چون برس زدن و شستن حساستر می شوند. در مردان با ریزش موی آندروژنتیك، تمام موهای ناحیه گرفتار به تدریج (ولی نه حتماً) درگیر این جریان شده و با گذشت زمان سر توسط موهای كركی نازك پوشیده می شوند. تولید پیگمان (دانه رنگی) نیز كاهش پیدا می كند و موها كمرنگتر می شوند. نهایتاً ناحیه مبتلا ،كم پشت به نظر رسیده و ممكن است طی زمان سر از مو خالی شود. علت ریزش موی آندروژنتیك ،ارثی است و ژن آن می تواند از طرف پدر و یا مادر و یا هر دو به ارث برسد.
تقسیم بندی طاسی با الگوی مردانه
دكتر اوتار نوروود طبقه بندي نوروود را بوجود آورد كه از 20 سال قبل استاندارد اندازه گيري طاسی مردانه است كه شامل 7 درجه از I تا VII است. بعلاوه واريانهاي ريزش مو در اين تقسيم بندي وجود دارند. واريانهاي طاسي، ريزش موي منتشر بيشتري دارند بدون اينكه با ريزش ورتكس همراهي داشته باشد (بجز واريان Va) و جراحان کاشت مو افرادي در خارج اين تقسيم بندي را هم مي بينند ولي به هر حال اين تقسيم بندي براي اكثر بيماران صدق مي كند.
نما و مدل های ریزش مو در زنان
مدل های ریزش مو در زنان متنوع بوده و به راحتی قابل تشخیص نیستند. در بیشتر موارد، ریزش موها در زنان به طور مؤثری قابل درمان می باشد. برخلاف مردها، ریزش مو در زنان در سنین 50 سالگی و بالاتر شروع می شود و ممكن است هیچ ارتباط ارثی واضحی نداشته باشد. می تواند به صورت ریزش موی تیپ زنانه نبوده و از هیچ الگویی پیروی نكند. تشخیص ریزش مو در یك زن باید توسط یك متخصص پوست و موی باتجربه صورت گیرد. در زنها نیز چون مردها ،شایعترین علت این ریزش مو، آندروژنتیك میباشد. اگرچه ریزش موی خانم ها با این علت معمولاً به سمت طاسی كامل چون مردها نمی رود. مدل های ریزش موی آندروژنتیك در زنها متنوع بوده و به شكل های زیر دیده می شود.
كم پشت شدن منتشر سر ، با كاهش واضح و بیشتر در قسمت پشت سر .
كم پشت شدن منتشر سر ، با كاهش واضح و بیشتر در قسمت جلوی سر بدون درگیری شقیقه ها .
كم پشت شدن منتشر سر ، با كاهش واضح و بیشتر در قسمت جلوی سر و درگیری خط رویش مو .
باید بدانیم كه ریزش مو در زنانی كه زود بالغ شده اند می تواند در سنین 20-18 سالگی شروع شود و در صورت درمان نشدن پیشرفت وسیعی داشته باشد.
از طبقه بندی لودویک (Ludwig Classification) برای تعیین میزان ریزش مو در خانمها استفاده می شود که از گرید یک تا سه طبقه بندی میشود.
علل دیگر ریزش مو
از علل دیگر ریزش مو ،كه در خانمها بیشتر دیده می شود می توان از موارد زیر نام برد:
تریكوتیلومینیا: كندن موی غیر ارادی است که معمولاً به صورت تكه ای وجود دارد. چرا كه عادت دارند از یك ناحیه مشخص مو بكنند. درمان این بیماری بدون شناختن منشاء روانی آن امكان پذیر نیست.
آلوپسی مثلثی: كاهش مو در شقیقه ها كه گاهی در بچگی شروع می شود. ریزش مو می تواند كامل باشد یا چند خط نازك باقی بماند. علت واضح نیست ولی درمان جراحی دارد.
تلوژن افلوویوم: یك نوع شایع ریزش مو كه طی آن درصد بالایی از موها واردمرحله ریختن می شوند. علل آن عبارتند از: هورمونی، دارویی، بعد از زایمان ،تغذیه ای و استرس و فشار روحی
آلوپسی ناشی از کشش موها: بیشتر در زنان سیاهپوست با مدل های موی خاص كه با كشیدن بیش از اندازه مو همراه هستند، دیده می شود.
آلوپسی آرئاتا (ریزش مو سکهای): یك مشكل سیستم ایمنی كه باعث ریزش مو می شود اغلب به صورت تكه ای دیده می شود. می تواند از كاهش منتشر تا تكه های وسیع جزیره ای كاهش مو در سر دیده شود. معاینه برای تشخیص الزامی است. اندازه این ریزش مو میتواند یک تا پنج سانتیمتر بوده و بهصورت یک گردی دربیاید. این ریزش مو در سنهای مختلف دیده شده و در هر دو گروه خانمها و آقایان نیز میتواند اتفاق بیافتد. ریزش مو سکهای می تواند از لحاظ زیبایی در فرد ناراحت کننده باشد و باعث خجالت وی وکاهش اعتماد به او شود. ریزش موی سکه ای علاوه بر موی سر می تواند در مژه، ابرو و ریش و سبیل نیز ایجاد شود. البته این موارد به طور همزمان اتفاق نمی افتد. بر خلاف تصور بسیاری از افراد، ریزش مو سکه ای مو فولکیول های مو را از بین نمی برد و باعث ریزش دائمی و همیشگی نمیشود و در اکثر افراد رویش مجدد مو دوباره اتفاق می افتد. معمولا اولین مرحله ریزش مو سکه ای در سر می باشد ولی در برخی دیگر از افراد اولین محل ریزش مژه و ابرو نیز اتفاق میافتد. این بیماری به نظر میرسد علت ژنتیکی داشته باشد و همچنین بر ناخن ها نیز اثر بگذارد و به نظر میرسد یک واکنش خود ایمنی در افراد مستعد از نظر ژنتیکی ایجاد میشود. البته علل ژنتیکی موثر در این نوع ریزش مو، به عوامل متعددی بستگی دارند. پس ممکن است با سایر بیماریهای خود ایمنی همراه باشد. ابتلای ناخنها به این بیماری در ۱۰ تا ۱۵ درصد موارد دیده میشود .یکی از علل ریزش سکه ای مو می تواند وجود عفونت در بدن یا وجود قارچ باشد که موجب ریزش مو در یک ناحیه شود. یکی دیگر از علل این ریزش ها می تواند به دلیل استرس و عوامل محیطی باشد. مشاهدات نشان داده بیماری در دهه دوم تا چهارم زندگی بیشتر اتفاق می افتد. ممکن است این نواحی پس از مدتی دوباره موهایش رشد کند ولی نواحی دیگر درگیر شوند. رشد این موها مجددا در ۳۵ تا ۸۰ درصد موارد تا یک سال پس از ریزش رشد می کند.
درمان دارویی ریزش مو
در حال حاضر 2 درمان اثبات شده براي ريزش مو وجود دارد:
1)مينوكسيديل موضعي 2)فيناسترايد خوراكي
مينوكسيديل موضعي : مينوكسيديل روي سلولهاي فوليكول مو اثر دارد ولي مكانيسم اثر آن در ریزش موی اندروژنيك ناشناخته است. دارویی كه به صورت محلول های 2% و 5% به صورت موضعی استفاده می شود. بدون نسخه به فروش می رسد، ولی بهتر است تحت نظر پزشك متخصص پوست و مو استفاده شود. در خانمها بیشتر از آقایان مؤثر است ولی علت آن مشخص نیست. تنها مینوکسیدیل 2% توسط FDA برای خانمها تأیید شده ولی مداركی دال بر مؤثر بودن محلول 5% آن نیز گزارش شده است. ماینوکسیدیل در ابتدا برای كاهش فشار خون تجویز می شد ولی معلوم شد كه در درمان ریزش موی تیپ مردانه نیز مؤثر است. مینوكسیدیل با اتساع عروق و تاثیر بر روی سرعت تقسیم سلولی روی رشد موها اثر می گذارد و هیچ تأثیری روی هورمونهای مردانه ندارد. این درمان در شروع ریزش و ریزش کم وسعت ، مؤثرتر است تا در موارد طول كشیده و وسیع. اثرات آن در همة افراد یكسان نمی باشد.
مینوكسیدیل روی نواحی مركزی و قله پوست سر بیشتر از قسمت جلو اثر دارد و روی موهایی كه در فاز رشد (آناژن) هستند، بیش از فاز استراحت (تلوژن) مؤثر است و روی موهای نازك و كركی و موهای خشن هر دو مؤثراست.هنگام استفاده از مینوكسیدیل، ریزش مو(مو های در فاز استراحت) ممكن است برای مدت كوتاهی بیشتر شود. این اثر، موقتی بوده و موهای ریخته شده، طی هفته های بعد مجدداً رشد می كنند. در صورت مؤثر بودن، استفاده از مینوكسیدیل تا آخر عمر باید ادامه داشته باشد و با قطع دارو، تمام موهای رشد كرده طی 6-3 ماه خواهند ریخت. ضمناً از مینوكسیدیل می توان به عنوان درمان مكمل پس از كاشت مو استفاده كرد. اثرات جانبی مینوكسیدیل كم و جزئی هستند (تحریك و خارش موقت پوست), كاهش فشار خون با استفاده از نوع موضعی پیش نمی آید. احتمال رشد موهای زائد در صورت می رود كه معمولاً به علت تماس اتفاقی دارو با پوست صورت و علت نامشخص دیگر است. بطور نادر ممكنست بيمار از سردرد، تورم قوزك پا يا درد قفسه سينه شكايت داشته باشد.
فيناسترايد خوراكي : تنها داروي خوراكي مورد استفاده در درمان ریزش مو اندروژنيك فيناسترايد (mg/day propecia 1) مي باشد. دارویی است كه به صورت انتخابی فعالیت 5- آلفاردوكتازتیپ II را مهار میكند. آنزیمی كه برای فعالیت بعضی هورمونهای آندروژنی لازم است. فولیكول های مو و غدد چربی در پوست نسبت به هورمونهای آندروژنی حساس هستند. قوی ترین هورمون آندروژنی، تستوسترون است كه در داخل سلول های حساس توسط 5- آلفاردوكتاز تبدیل به دی هیدروتستوسترون شده و روی سلول اثر می گذارد. مردان با سطح عادی یا بالای تیپ II این آنزیم، بیشتر احتمال دارد كه ریزش موی تیپ مردانه و بزرگی خوش خیم غدة پروستات پیدا كنند. فیناستراید كه این آنزیم را مهار می كند، ابتدا برای درمان بزرگی خوش خیم غدة پروستات به كاری می رفت. به دنبال استفاده از آن، اثر بخشی آن در درمان ریزش موی تیپ مردانه مشاهده و ثابت گشت. در يك مطالعه بر روی 305 مرد استفاده از فيناسترايد در مقايسه با پلاسبو كاهش قابل توجهي در ريزش موها در طي 5 سال نشان داده است و بعد از 5 سال مردان درمان شده با فيناسترايد 277 مو در هر اينچ بيشتر از افرادي كه پلاسبو مصرف كردند، داشته اند. سودمندي فيناسترايد هر سال اضافه مي شود و بعد از 5 سال 90% مرداني كه فيناسترايد مصرف كردند هيچ ريزش موي قابل مشاهده اي نداشتند كه اين ميزان در افرادي كه پلاسبو مصرف كردند 25% بوده است. عوارض جانبي ممكن شامل: تغييرات عملكرد جنسي در مردان شامل كاهش ليبيدو، اختلالات انزال واختلالات نعوظ مي باشد. بايد توجه كرد كه شيوع اين عوارض كمتر از 2% است (كه مختصري از پلاسبو بيشتر است). دريك مطالعه با قطع مصرف فيناسترايد در همه مردان اين عوارض بهبود يافت. در افرادي كه مصرف را ادامه دادند 58% بهبود داشتند. ژينكوماستي يك عارضه غير شايع است. فيناسترايد روي غلظت PSA سرم تاثير دارد. در يك مطالعه 355 مرد با ریزش مو آندروژنيك كاهش متوسط PSA در 40% (مردان 49-40 سال)، 50% (مردان 60-50 سال) بعد از 48 هفته ديده شد. توصيه مي شود كه در افرادي كه در حال اسكرين كانسر پروستات هستند و درمان فيناسترايد مي گيرند سطوح PSA ادجاست شود. در خانمها در سنين باروري فيناسترايد (و اسپيرونولاكتون) مي تواند باعث feminization در جنين مذكر شود. بعضي پزشكان اين داروها را براي خانمهاي در سنين يائسگي استفاده مي كنند ولي هيچ مطالعه اي در مورد تاثير آنها وجود ندارد. هیچگونه مدرک علمی اثبات شدهای وجود ندارد که بگوید فیناستراد می تواند در درمان ریزش موی تیپ زنانه موثر باشد. فیناستراید می تواند روی جنین پسر یك خانم اثر نامطلوب داشته باشد و به همین علت در خانم های باردار و یا خانم هایی كه احتمال باردار بودنشان در طی دورة درمان می رود، تجویز نمی شود. تاثير درمان دارويي ثابت شده است و مينوكسيديل و فيناسترايد مي توانند باعث توقف يا كاهش سرعت ريزش مو در الگوي مردانه شوند. درمان طبي بايد در تمام بيماران با ریزش مو اندروژنيك خفيف تا متوسط مدنظر باشد. در كساني هم كه جراحي براي ايشان مدنظر است درمان طبي مي تواند ريزش موي آنها را ثابت كند تا قسمتهاي دهنده كمتري مورد نياز باشد و ظاهر طبيعي براي مدت بيشتري حفظ شود. بسياري از جراحان پيوند مو درمان طبي همراه با درمان جراحي را توصيه مي كنند. تعداد كمي از افراد ممكنست رشد مجدد خوبي را با مينوكسيديل يا فيناسترايد تجربه كنند ولي براي نگه داشتن اين اثر بايد قطعا دارو را ادامه دهند. با قطع اين داروها ممكنست موهايي كه مجدد رشد كرده بريزد یا باقي بماند.
اضافه كردن مو و جایگزینی بدون جراحی: بعضی از مردم اثری بیشتر از درمان طبی و جراحی می خواهند. بعضی نیز نمی خواهند عمل جراحی كنند و روشهای جایگزینی را ترجیح می دهند. افرادی كه به صورت ژنتیكی فاقد مو در بدن می باشند، كاندیدای مناسبی برای كلاه گیس های موجود می باشند. سایر روش ها چون افزودن و بافتن مو برای كسانی كه موی كم پشت دارند، مناسب است. بافتن مو به موهای موجود مستلزم نگهداری و مراقبت طولانی می باشد. شستن و شامپو كردن مرتب برای جلوگیری از شورة سر لازم است. كاشتن موی مصنوعی در پوست سر از 30 سال پیش وجود داشته است و در حال حاضر از طرف انجمن كاشت مو به علت عوارض زیاد آن ممنوع شده است. اگرچه در بعضی از كشورها از این روش هنوز استفاده می شود.
تراکاشت مو یا کاشت مو به تکنیک جراحی گفته میشود که در آن ریشههای مو، تک تک از ناحیه اهدا کننده به ناحیه در حال ریزش و یا خالی از مو برده میشوند. از این روش بیشتر برای درمان ریزش موی مردانه استفاده میشود و طی آن ریشههایی که به صورت ژنتیکی در مقابل ریزش مقاوم هستند به ناحیه طاس برده میشوند. بعلاوه از این روش برای بازسازی ابرو، مژه، محاسن، موهای سینه و ناحیه تناسلی و پوشاندن محل زخمهای ناشی از تصادف و یا جراحی مانند کشیدن پوست و کاشت موهای قبلی استفاده میشود. در هر پیاز مو ۱ تا ۴ رشته مو رشد میکند. امروزه در پیشرفتهترین روشهای کاشت مو، پیاز مو را دست نخورده انتقال میدهند. نتیجه این کار ظاهر طبیعی تر موهای کاشته شدهاست.
دکتر سعیدرضا یوسف
dr saeed reza yousef
نظرات